Όταν περάσει αυτή η Νύχτα *

ξάπλωσα,
το λαπιτόπι στη ποδιά μου να παίζει "Εγκλήματα",
προσπάθησα να κοιμηθώ,
στριφογυρνούσα,

άφησα τον εαυτό μου να ταξιδέψει,
να έρθει κοντά σου,

- με ακούς;
- με ακούς;
- είμαι εγώ, άσε λίγο τον υπολογιστή και άκουσε με,
- θέλω να σε δω,
- θέλω να με ακούσεις, με ακούς;

είδα τον εαυτό σου να τινάζεται και ένιωσα το σώμα μου χιλιόμετρα μακριά να τραντάζεται,

- ήρθα να σου πω συγνώμη,
- συγνώμη που σε πλήγωσα,
- συγνώμη για τα μούτρα μου,
- συγνώμη για τον τρόπο μου,
- συγνώμη για το κενό που δημιούργησα ανάμεσά μας,
- θέλω να σε δω, θέλω να μου δώσεις λίγο χρόνο,

σε είδα να αντιδράς, να σηκώνεσαι και να πίνεις λίγο νερό,

- ξέρω πως με σκέφτεσαι και εσύ,
- το νιώθω,
- φοβάσαι εμένα και εγώ φοβάμαι την απόρριψή σου,
- είμαι δειλός,
- δε μπορώ να σε πάρω τηλέφωνο να στα πω,
- σε παρακαλώ δώσε μου λίγο χρόνο,

ο εαυτός σου είχε γυρίσει προς το μέρος του εαυτού μου, κοιταζόμασταν,
το σώμα σου είχε διπλωθεί στα δύο,
γύρισα και κοίταξα το δωμάτιο,
η κούπα που είχαμε μοιραστεί στα δύο από το ταξίδι μου στη Βουδαπέστη διακοσμούσε ακόμη τη βιβλιοθήκη σου,
το κάδρο από τα ΙΚΕΑ στη θέση του,

- καταλαβαίνω,
- πάνε 4 χρόνια,
- τότε δεν ήθελα να καταλάβω,
- καταλαβαίνω και σου ζητώ συγνώμη,
- σε παρακαλώ να με συγχωρέσεις,
- έλα να βάλουμε μια κόμμα ή μια τελεία,
- θα ήθελα πολύ να είναι κόμμα,
- αλλά και τελεία να είναι το σέβομαι,
- θέλω να σε δω,
- θα σε πάρω τηλέφωνο,
- τώρα το ξέρεις,
- σε παρακαλώ μη με απορρίψεις,
- άσε με να σε δω, για λίγο,
- θέλω να δω τα μάτια σου όπως τα βλέπω όταν κλείνω τα δικά μου,
- σταμάτησες να έρχεσαι στα όνειρά μου και δε μπορώ να σε αγγίξω,
- θέλω να σε αγκαλιάσω,

ο εαυτός μου επέστρεψε και το σώμα μου άνοιξε τα μάτια του,

- θέλω να μου δώσεις ένα σημάδι..