20.3.13

Εννιά

«Το ίδιο βράδυ έκανα την πρώτη μου ινσουλίνη. Έκανα καιρό να συνέλθω, όλα είχαν αλλάξει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Μέσα σε έναν χρόνο είχα χάσει την ηρεμία μου, τον κόσμο μου, την υγεία μου και την εμπιστοσύνη μου στην οικογένειά μου και στο σπίτι μου. Δεν ήθελα κανέναν γύρω μου, ήθελα να μείνω μόνος. Όταν έμενα τελικά μόνος μου, ανακάλυπτα πως δεν μπορούσα να διαχειριστώ τον ίδιο μου τον εαυτό. 

«Οι τύψεις μου, η κατάσταση της υγείας μου και η ανάγκη μου για αέρα με κράτησαν στο νοσοκομείο και εν συνεχεία στο σπίτι μου μέχρι τον Δεκέμβριο. Σε αυτό το χρόνο η σχέση μου με τη μαμά μου έγινε καλύτερη και κινήθηκε στα όρια του φυσιολογικού. Ένα σωρό διαφορετικοί άνθρωποι ήρθαν και με επισκέφθηκαν, η μεγαλύτερη έκπληξη όμως ήταν η επίσκεψη του πατέρα μου, που είχα να δω καιρό και δεν ήθελε να ακούει καν πως είμαι πλέον διαβητικός.

...

3 σχόλια:

  1. Πόσο ωραία το παρουσιάζεις και πώς το γεγονός συνεχούς αλλαγής διάθεσης βρίσκεται στην ζωή των διαβητικών ανθρώπων. Πριν κρίνουμε τον οποιοδήποτε, καλό είναι να ξέρουμε ένα ιστορικό. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης και σε κάθε περίπτωση σεβασμό της προσωπικότητας του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου. Η διαφορετικότητα - το να είσαι ξεχωριστός - και η αποδοχή της είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής, θα ήταν πολύ πιο ωραία και πιο γεμάτα τα πράγματα εάν το μαθαίναμε από μικροί αυτό.
      Το κομμάτι που διάβασες είναι μέρος της ιστορίας - υπάρχει στο μπλε τάμπ στην αρχή της σελίδας - "Του Φεγγαρογητεμένου που μεγαλώνει". Εδώ http://itsgottabegoodlife.blogspot.gr/p/blog-page_13.html όλη η ιστορία του.

      Διαγραφή
  2. ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ Ν'ΑΛΛΑΞΟΥΝ.. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Κ ΓΩ, ΣΤΑ 30 ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΞΥΠΝΗΣΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ... ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ. ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ Κ ΧΑΜΟΓΕΛΟ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...