Σταματημένος σε μια αποβάθρα, στη μέση του πουθενά - περιμένοντας το επόμενο τρένο. Αναρωτιέμαι, για ποιο λόγο κατέβηκα από το δικό μου τρένο, πριν φτάσω στο προορισμό μου. Δεν έχω απαντήσει ακόμα στον εαυτό μου, αλλά τα σενάρια πολλά. Φόβος, ελπίδα, παρέα.. Δυστυχώς κανένα από αυτά δεν δείχνει να φαίνεται απάντηση στον ορίζοντα μου. Είμαι μόνος μου σε αυτό το κόσμο.
..μόνη ελπίδα, η κατασκευή νέου τρένου. Ο Χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
..υπήρξες; Ή ήσουν μια Νύμφη στο κυκεώνα του μυαλού μου..;
Αναζητώντας τρόπους να πέσω στα μαλακά.
Να μη χτυπήσω. Πάλι. Μόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου