Έτσι με φώναζαν πριν 10+ χρόνια
Δεν καταλάβαινα τον λόγο αλλά κάπου μέσα μου, μου άρεσε
Τάιζε την αυταρέσκειά μου
Εκεί κάπου σε γνώρισα,
Ένας άνθρωπος με μυαλό, αυτό που με γοητεύει πάντα
Είχες ευαισθησίες που κλείδωναν με τις δικές μου
Πολύ διαφορετικοί όμως, το μαύρο και το άσπρο, όπως τα σεντόνια από την ΙΚΕΑ
Το μυαλό με γοήτευε πάντα
Μπορώ να κάνω τα πάντα με το μυαλό
Συχνά με χαρακτηρίζουν ως εγκεφαλικό,
Άλλες ως συναισθηματικό
Βρίσκομαι όμως κάπου στη μέση
Στο παντού και το πουθενά
Εδώ βρίσκομαι πάλι
Σαν τότε, χωρίς να πιστεύω απόλυτα στα "σαν"
Σε ένα μέρος που οι άλλοι με χαρακτηρίζουν
Πάλι
Με συναισθήματα κλειδωμένα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας
Χωρίς εσένα και με κάποιον που μου μοιάζει
Αυτόν τον αέναο και απολύτως αυτάρεσκο Prince Charming
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου