Πάντειο Πανεπιστήμιο

πέρασα τη πόρτα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης το 2007,

για την ακρίβεια στις 27.2.2007 πήγα και γράφτηκα στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας,

είχε προηγηθεί τηλεφώνημα στο σπίτι,

με περίμεναν,

θυμάμαι που δεν μου άρεσε καθόλου,

πάντα μου άρεσε η Ιστορία,

αλλά δεν είχα σκοπό να την ακολουθήσω σε όλη μου τη ζωή,

ήθελα Ψυχολογία,

είχα περάσει ένα υπέροχο δίμηνο στην Ιρλανδία όπου είχα ξεκινήσει να σπουδάζω στο Trinity,

επέστρεψα να πάρω τα πράγματά μου αρχές Φλεβάρη,

θυμάμαι το τηλέφωνο να χτυπάει και τη μάνα να ουρλιάζει από τη χαρά της,

εγώ μέσα μου έλεγα "Μα τί είναι αυτό το Πάντειο; Πολιτική Επιστήμη; Μπλιαξ.."

από το 2007 μέχρι το 2009 δεν είχα περάσει ούτε ένα μάθημα,

πήγαινα μόνο για να πάρω βεβαιώσεις,

και να σιχτιρίσω στις ουρές για τα πάσο..

τον Φεβρουάριο του 2009 πήγα από το Πάντειο για να πάρω μια βεβαίωση,

εκεί είδα μια αφίσα για ένα συνέδριο που θα γινόταν στο Κέντρο της Αθήνας,

Ελληνο-Τουρκικές Σχέσεις,

πήγα,

κάτι ξύπνησε μέσα μου,

την επομένη αποφάσισα να ασχοληθώ με το Τμήμα μου,

πήγα και είδα τα μαθήματα που προσέφερε,

βρήκα πολλές Ιστορίες που με ενδιέφεραν,

Οθωμανική, Τουρκική, Νεότερη Κυπριακή αυτές που μου κίνησαν το ενδιαφέρον,

ξεκίνησα να πηγαίνω στα μαθήματα,

συνειδητά,

το συνέδριο αυτό μου γύρισε το κεφάλι..

αγάπησα το Πάντειο και τους καθηγητές μου,

αγάπησα τον τρόπο που έκαναν μάθημα και ήθελα να τους μοιάσω,

με κέρδιζαν η αμεσότητά τους και η ανθρωπιά,

στοιχεία που δεν είχα δει ποτέ πριν στο σχολείο..

αγάπησα το διάβασμα στο Πάντειο,

συμμετείχα σε συνέδρια,

συμμετείχα σε μαθήματα,

είδα ότι μπορώ να γίνω καλός σε κάτι,

κάτι που δεν είχα ιδέα ότι μπορεί να γίνει όσα χρόνια ήμουν στο σχολείο,

άνοιξαν τα μάτια μου..

σήμερα είμαι πτυχιούχος της Σχολής Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου,

η ορκωμοσία ήταν μια πολύ όμορφη εκδήλωση,

μέσα στο καλοκαίρι θα πω αντίο στην Ελλάδα και το Πάντειο για λίγο καιρό,

θα πάω να κάνω ένα μεταπτυχιακό,

ίσως και ένα διδακτορικό στην Ιστορία,

την επιστήμη που με έκανε να υποκλιθώ στην αφεντία της..

το Πάντειο είναι ένα πολύ καλό Πανεπιστήμιο /

ίσως μοναδικό στο είδος του,

το Πάντειο δεν θα υπήρχε χωρίς τους καθηγητές του /

άνθρωποι έξυπνοι και μεθοδικοί,

εμείς δε θα υπήρχαμε να συνεχίζουμε το έργο /

χωρίς όλους τους αφανείς "ήρωες" της γραμματείας / της βιβλιοθήκης / των υπαλλήλων του Πανεπιστημίου,

στους καθηγητές μου οφείλω ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,

που με έκαναν έναν καλό επιστήμονα και έναν καλύτερο άνθρωπο.

Ευχαριστώ Πάντειο,

θα τα πούμε ξανά σύντομα,

η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις..