Απώλεια

η ώρα 12:20 / μια καινούρια μέρα ξεκινά / η προηγούμενη δεν είχε πολλά να πει / τίποτα να διδάξει

είχε συνηθίσει στη διδαχή των ημερών / κάθε μέρα θα έγραφε στο μικρό του τετράδιο όλα αυτά που του συνέβησαν / όλα όσα άκουσε / έμαθε / πίστεψε

τη προηγούμενη μέρα δεν έγραψε τίποτα / 

τα λόγια που άκουσε ήταν ακόμη ζωντανά μέσα στο μυαλό του /

αντηχούσαν /

δε μπορούσε να τα πιστέψει /

τι να γράψει μέσα στο μικρό του το τετράδιο; /

η απώλεια. ουσιαστικό. στέρηση πράγματος που είχε κανείς υπό την κατοχή του.

μόνος μου. στο δωμάτιό μου.

έχω βρεθεί πολλές φορές εδώ, ξέρω πως είναι. δεν είναι η πρώτη φορά. σήμερα όμως, λίγες ώρες μετά από εκείνη τη στιγμή τα αυτιά μου βουίζουν. λέξεις, λέξεις, λέξεις. αξίες και συναισθήματα που είχα πιστέψει προηγουμένως διαλύονται. αν κινόμουν συναισθηματικά θα έπρεπε τις σελίδες αυτές να τις αφαιρέσω από το τετράδιό μου, να τις κάνω μικρά κομματάκια και να τους βάλω φωτιά. να μην υπάρχουν..

ακόμα και αν το κάνω όμως, το τετράδιο μου θα φαίνεται μισό, ίσως άδειο. τα μέρη που αυτές οι σελίδες υπήρχαν προηγουμένως θα είναι κενά, με μικρά αποκόμματα να δηλώνουν πως κάτι υπήρχε εκεί. κάτι που αποχώρησε ξαφνικά, ή ίσως κάτι που εγώ έδιωξα, μέσα στη φούρια μου - να μη χρειαστεί να αποδεχθώ πως τελείωσε, πως έφυγε.

όχι δεν είναι αυτός ο τρόπος.

είμαι συλλέκτης αναμνήσεων.

δεν μπορώ να διαγράψω κάποια από τις αναμνήσεις μου τόσο επιπόλαια.

δεν μπορώ να διαγράψω τίποτα.

απώλεια.

αυτό είναι το κυρίαρχο συναίσθημα, είμαι σίγουρος, μα δεν μπορώ να το αγγίξω.

πονάει πολύ. πως θα το δουλέψω;

στενοχώρια. πόνος.

αν σκίσω τις σελίδες, θα μου είναι πιο εύκολο. θα τις διαβάσω όλες από την αρχή.

σε κάθε μια από αυτές, θα βγάζω και από μια κραυγή. έτσι, όταν τελειώσουν οι σελίδες θα μου έχει περάσει.

όχι, όχι, δεν είναι αυτός ο τρόπος.

απώλεια.

οι μέρες πέρασαν / το τετράδιο ανέπαφο, όπως ήταν τη τελευταία φορά που κάποιος έγραψε σε αυτό / το διαβάζει συχνά / ο πόνος υποχωρεί / η στενοχώρια ξεφτίζει / η απώλεια;

μένει, ως αιώνιο, κυρίαρχο συναίσθημα