25.10.11

Stop!

Μου έμαθες να ονειρεύομαι αλλά δεν μου είπες πως πρέπει να πιστεύω στα όνειρά μου για να βγουν αληθινά. Μου έλεγες πως όλα θα πάνε καλά και στην πρώτη ευκαιρία έφυγες, εσύ που έλεγες πως θέλεις ΌΛΑ να τα συζητάς και να τα λύνεις.

- Δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος.
Είμαι ο ίδιος άνθρωπος και δεν θα αλλάξω επειδή μου το ζήτησες εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος.
Μαθαίνω να ζητάω από τους γύρω μου.
Μαθαίνω να λέω αυτό που νιώθω και να λέω συχνά "Άντε και γαμήσου".

Δεν βλέπω ειδήσεις και δεν με ενδιαφέρει τι κάνεις στον κόσμο σου. Προτιμώ τον δικό μου κόσμο γιατί εδώ μπορεί να μην υπάρχουν λουλούδια και πεταλούδες πλέον, αλλά είμαι καλά.
Μπορώ και αναπνέω. Συχνά φτερνίζομαι και βήχω.

Εσύ δεν μου είπες, τι κάνεις;
Ακόμα ονειρεύεσαι πράγματα που δεν πιστεύεις; Και αν ναι, πες μου, μέχρι πότε θα το κάνεις;

- Έρχεται η στιγμή που αποτιμάς τους ανθρώπους. Σαν ένα εμπόρευμα. Έτσι, ψυχρά - πραγματικά.
Δεν έχω σκοπό να πληρώσω άλλο για πράγματα με αξία αμφιλεγόμενη. Είμαι κύριος των πράξεών μου και άμα καώ προτιμώ να είναι δική μου απόφαση.
Μπορείς να μην υπάρχεις; Απλά;

Δεν έχεις θέση εδώ. Φύγε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...