Omnis Novum Principio Finem *

γύρισα σπίτι και βρήκα το φως του δωματίου μου ανοιχτό / "βρε λες να το ξέχασα;" ρώτησε μια φωνούλα μέσα μου / "μπα, δεν νομίζω!" απάντησε γρήγορα / κάτι άλλο θα είναι, αποκλείεται να έγινα τόσο ξεχασιάρης..

κάθισα στο κρεβάτι μου και ενώ γύρω μου έκανε κρύο εγώ αισθανόμουν σαν να είμαι μέσα σε γυάλα / πανικοβλήθηκα / τι θα γίνει αν δεν μπορώ να αναπνεύσω; / ήμουν στο τσακ να πάθω κρίση πανικού όταν ένα χέρι ακούμπησε στον ώμο μου

- Γεια σου Φεγγαρογητεμένε! μου είπες

- Ω, εσύ! Το ήξερα πως αποκλείεται να έχω ξεχάσει ανοιχτό το φως.. *

- Χα! και όμως. Το είχες ξεχάσει! Έχεις γίνει πολύ ξεχασιάρης τελευταία..!

- Κόψε. Δεν έχω όρεξη. Τι σε φέρνει από τα μέρη μας; *

- Το βλέπω.. Να, ήρθα να δω πως είσαι. Έχουμε καιρό να τα πούμε.

- Ναι. *

η αλήθεια είναι πως σου κρατούσα μούτρα / εντάξει, ξέρω πως έχεις ένα σωρό δουλειές / αλλά πέρνα καμιά φορά και από εδώ να βλέπεις πως τα πάμε / ή τέλος πάντων πάρε ένα μαραφέτι βρε αδερφέ μου, να σε βρίσκουμε!

- Λοιπόν; Πως είσαι; με ρώτησες και πάλι

- Ε, υπήρξα και καλύτερα. Στην υγεία μου καλά.. εεε βασικά.. έχω κάτι προβλήματα με το δέρμα μου, αλλά θα φτιάξουν.. κάνω μια ισχυρή θεραπεία τώρα και η γιατρός είναι καθησυχαστική. *

- Πότε θα την δεις πάλι;

- Την Παρασκευή. Εσύ πως τα πας; *

- Καλά, ξέρεις δουλειές και αναδουλειές. Τελειώνει ο χρόνος μου εδώ - θα πρέπει σύντομα να γυρίσω πίσω.

κάθισες στο κρεβάτι δίπλα μου / όση ώρα μιλούσαμε το κεφάλι μου σκυφτό / δεν είχα προσέξει πως φοράς ένα υπέροχο λευκό κασκόλ / "θα στο κλέψω" είπε η φωνούλα μέσα μου / ανακάθισες και ήρθες κοντά μου

- Με άκουσες; ρώτησες

- Ναι, αλλά τι θες να πω; Θα ξαναγυρίσεις έτσι δεν είναι; *

- Ναι, μα δεν θα φύγω εντελώς. Είμαι εδώ τόσο καιρό και για να πω την αλήθεια συνήθισα πολύ τον κόσμο σας. Οπότε θα αφήσω μερικά αντικείμενα εδώ - σαν πύλες - για να μπορώ να σε επισκέπτομαι συχνά

- Ξέρεις τι θέλω; * σε διέκοψα

- Τι;

- Αυτό το λευκό κασκόλ! *

- Πάντα ήθελες τα πιο μικρά και πιο ασήμαντα πράγματα Φεγγαρογητεμένε μου..

το ξέδεσες αργά από το λαιμό σου σα να ήταν οικογενειακό κειμήλιο / "το ήξερα πως δεν είναι ένα απλό κασκόλ" είπε η φωνούλα μέσα μου / κάτω από αυτό φορούσες το έμβλημα της οικογένειάς μας - το μισοφέγγαρο / δεν έχω καταφέρει να αποκτήσω ένα μέχρι τώρα και ζηλεύω πολύ / ένας μαγικός θρύλος λέει πως μόνο όσοι είναι πολύ γενναίοι και έχουν πατήσει στη σκοτεινή πλευρά του "πλανήτη" μας μπορούν να αποκτήσουν ένα τέτοιο..

- Λοιπόν Φεγγαρογητεμένε όπως είπαμε θα αφήσω ένα δύο πράγματα μέσα στο σπίτι σου πριν φύγω για να μπορείς να με καλείς, αλλά και για να σε επισκέπτομαι εύκολα.

- Αμέ! Θα περιμένω νέα σου! Έλα να με χαιρετήσεις πριν φύγεις, ναι; *

- ...μα το έκανα ήδη αυτό αγαπημένε μου...

εξαφανίστηκες με έναν απαλό θόρυβο, σαν το θρόισμα ενός φύλλου / ή σαν τη σταγόνα που σκάει σε μια λίμνη νερό / έμεινα μόνος στο δωμάτιό μου και θυμήθηκα τις πρώτες μου συναντήσεις μαζί σου / θυμήθηκα τις φορές που έμεινες ή εκείνες που ήρθες και έφυγες /

ξέρεις κάτι; / δεν θα μου λείψει η παρέα σου γιατί οι επισκέψεις σου ήταν πάντα απρόβλεπτες / δεν στεναχωριέμαι γιατί μαζί σου πέρασα όμορφα και έμαθα να στηρίζομαι περισσότερο στα πόδια μου

αυτή η ιστορία είναι δική μας

χωρίς να το καταλάβω έκανα πέρα δώθε το δωμάτιο για ώρα / με σταμάτησε απότομα ένας γδούπος στο κεφάλι μου και ο θόρυβος ενός μεταλλικού αντικειμένου που έπεσε στο πάτωμα

- Για δες..! αυτή είναι τελικά η σκοτεινή πλευρά του "πλανήτη" μας; *