Μοίρα.

..και περιμένω. Με ένα σπασμένο φτερό, το επόμενο αεροπλάνο να μπω μέσα.

Να πετάξω, να βρω αυτά που φοβάμαι.
Με προορισμό το άγνωστο.

Τη νύχτα είχα, τη νύχτα είχα μάρτυρα / I had the night, I had the night as a witness

και τ’ άστρα των φιλιών σου / and the stars of your kisses

που έλεγες άλλη, έλεγες άλλη δε θα μπει / that you were saying no one, you were saying that no one else will enter

στο κάστρο των ματιών σου. / in the castle of your eyes

Εκεί που ο ήλιος, εκεί που ο ήλιος δεν περνά / There where the sun doesn’t come

κι ούτε φεγγάρι πιάνει / and neither the moon does

τον άγριο πόθο, τον άγριο πόθο τραγουδάει / the wild passion, it sings the wild passion

ό,τι αγαπάει και χάνει. / what loves and loses.

Κι όσο μου φεύγεις μακριά / And the more you’re going away

τόσο η φλόγα σου με καίει και με σβήνει, / the more your flame burns me and extinguishes me,

σαν τη θάλασσα στα βράχια με ρίχνει / like the sea it throws me on the rocks

μοίρα μου έγινες και φεύγεις μακριά / you became my destiny and you’re going away

μοίρα μου έγινες… / you became my destiny…