Αν*.

Αν νιώθω θλιμμένος, θα τραγουδώ.

Αν νιώθω μελαγχολικός, θα γελάω.

Αν νιώθω άρρωστος, θα διπλασιάζω τις προσπάθειές μου.

Αν νιώθω φόβο, θα προχωράω μπροστά.

Αν νιώθω κατωτερότητα, θα φορέσω καινούρια ρούχα.

Αν νιώθω έλλειψη αυτοπεποίθησης, θα ανεβάζω τον τόνο της φωνής μου.

Αν νιώθω φτωχός, θα σκέφτομαι τα πλούτη που θα έρθουν.

Αν νιώθω ανίκανος, θα θυμάμαι τις άλλες μου επιτυχίες,

Αν νιώθω τιποτένιος, θα θυμάμαι τους στόχους μου.

Σήμερα θα γίνω κύριος των συναισθημάτων μου.

Από εδώ και μπρος θα ξέρω πως μόνο αυτοί που έχουν κατώτερες ικανότητες μπορούν να είναι πάντα στην καλύτερή τους φόρμα, και εγώ δεν είμαι κατώτερος. Θα υπάρξουν μέρες που θα πρέπει να παλεύω συνεχώς ενάντια σε δυνάμεις που απειλούν να με τσακίσουν. Κάποιες από αυτές, όπως η απόγνωση και η κατάθλιψη, είναι εύκολο να αναγνωριστούν, υπάρχουν όμως άλλες που πλησιάζουν με χαμόγελο και τείνουν χέρι φιλίας και που επίσης μπορούν να με καταστρέψουν.

Και αυτές πρέπει να τις κρατήσω κάτω από έλεγχο.