Τραγουδώ.

..και φαντάζομαι πως είμαι δίπλα στη θάλασσα. Πως τραγουδάω δυνατά και με ακούνε στα ψηλά βουνά, με ακούνε άνθρωποι που μένουν στην άλλη άκρη του κόσμου.

Το όνειρο όμως γρήγορα τελειώνει, και προσγειώνομαι απότομα στην πραγματικότητα που έφτιαξα για τον εαυτό μου. Βρίσκομαι στον πλανήτη μου και εδώ δεν υπάρχουν ούτε θάλασσες, ούτε βουνά.. Εγώ εδώ και ένα γυάλινο κουτί γεμάτο φορμόλη και όνειρα που έμειναν μισά. Περιμένουν να τα βγάλω έξω ένα - ένα και να τα ταξινομήσω. Που είσαι, που μένεις να στα στείλω πίσω;

Sorma bu ara şu halimi / Μη ρωτάς πως είμαι σήμερα

Bu acıların hepsi mi daimi / Θα κρατήσει για πάντα αυτό το βάσανο;

Yazık oldu her iki tarafa da / Είναι κρίμα και για τους δυο

Şimdi sence daha iyi mi / Νομίζεις πως είναι καλύτερα τώρα;

Bir gün oldu iki gün oldu / Μία μέρα πέρασε, δύο μέρες πέρασαν

Ay oldu yıl oldu ümitlere / Ένας μήνας πέρασε, ένας χρόνος πέρασε

Unutmuyor gönlüm seni / Η καρδιά μου δεν σε ξεχνά

Seviyor her gün her gece / Αγαπάει κάθε μέρα και κάθε νύχτα

Yoruldu duruldu kırıldı vuruldu bir kaç kere / κουρασμένη, ήρεμη, πληγωμένη και στοχευμένη πολλές φορές

Yazılıdır hepsi hikayede / Όλα είναι γραμμένα στην ιστορία

Yok mu bir haber alan, yok mu gören / Δεν υπάρχουν νέα του, τον είδε κανείς;

Bu mudur adetin bu mudur tören / Είναι αυτή η συνήθειά σου, ο τρόπος που μεγάλωσες;

Yaz ya da söyle bulamadım böyle / Γράψε μου ή πες μου, δεν μπορώ να σε βρω έτσι

Neresi açık adresin neresi yören / Ποια είναι η τελική σου διεύθυνση, ποια η περιοχή σου;